Ingrijpende renovatie van de hoevewoning op een Vlaamse hopboerderij, daterend uit het begin van de 19de eeuw. Het gebouw is bijzonder door de indrukwekkende topgevel, de uitgesproken lengte en de uitzonderlijk goede staat van het dakgebinte. De kapstructuur met moerbalken en bijzonder mooie gestapelde spanten met vierkante secties vrijwaart de gelijkvloerse binnenruimtes van draagmuren. De binnenafmeting bedraagt hierdoor bijna 8m. De zolder (opslag van hop) is intact en werd nog nooit verbouwd. De gevels hebben van oudsher een elegante ritmering en een streekeigen witte kalei met teerplint, wat het gebouw zijn typische voorkomen geeft.

De renovatie mikt op het realiseren van een hedendaagse ruimtelijke woning op een kosteneffectieve manier. Deze duurzaamheid in brede zin wordt bekomen door het beperken van de constructieve ingreep en het respecteren van de eenvoud die typisch is voor deze hoeve-architectuur. De nieuwe gebouwschil verwijst naar het archetype van de Vlaamse boerderijwoning. Naast deze herkenbaarheid creëren de diepe raamnissen een geheel met een opmerkelijke soliditeit. In het interieur wordt het ruimtelijke potentieel maximaal benut, door het exploiteren van de mogelijkheden van de constructie. Uiterlijk wordt het geheel een nieuw gebouw; het interieur profiteert van de mooie complementariteit van het gevel-dakgebinte als machine.