Realisatie van een nieuw gebouw met werkruimte en bergplaats, op een historische site. De inplanting werd bepaald vanuit de wens om het nog intacte zuidgerichte deel van de historische tuin te vrijwaren. De brede gaanderij markeert een nieuwe ingang tot het oude gebouw en geeft zicht op de historische configuratie: omwalling met walgracht, oever en eiland. Het behouden niveauverschil van 1 meter zorgt er samen met de lage kroonlijst voor dat het nieuwe gebouw stil opgaat in het straatbeeld. De focus ligt volledig op de zichtbaarheid van het erfgoedobject, dat met de dorpsomgeving contrasteert door de slanke architectuur en hoge gevels.

In ontwerpfase werd vaak naar dit bijgebouw gerefereerd als tafel met doos. Deze metafoor is na de uitvoering nog duidelijk zichtbaar. De keerwand in beton markeert een gekozen snedelijn, en illustreert het middeleeuwse man-made reliëf van walgracht en eiland, een archetype waarvan de voorbeelden vandaag nog slechts schaars zijn. Door het verschuiven van de doos tov. de tafel, werd een overdekte functionele buitenruimte gecreëerd, van waaruit het erfgoed gaanderijgewijs betreden en geobserveerd kan worden. Het contrast tussen oud en nieuw is duidelijk, maar wordt ruimtelijk door de dubbele gevel toch ook zacht, nederig en als respectvol ervaren.

Dit nieuwe gebouw kadert binnen de herbestemming van een voormalige Pastoriesite: een inbreidingsproject met diverse nieuwe functies, waardoor het historisch publieke karakter van de site verdergezet wordt.