Een uniek zicht op het glooiende landschap en een gebrek aan (nieuwsgierige) buren laten toe de leefruimtes van deze ruime woning te situeren op de tweede bouwlaag. De woning is ontworpen met duidelijke contrasten van open en gesloten: grote glaspartijen versus solide muurvlakken, die de leefruimtes zicht geven op de binnentuin. Het resultaat is een in het straatbeeld vrij monolitisch volume, dat aan de tuinzijde verrassend licht is.

De woning is opgebouwd rond het knooppunt van twee kruisende assen, die in elke ruimte terug te vinden zijn: één as refereert naar de vroegere langgerekte bebouwing en vormt de toegang en verbinding met een te behouden volume. De tweede as verbindt het dagelijkse parcours met een indrukwekkende rij knotwilgen die reeds in de tuin aanwezig waren. In de buitenruimte vormen de assen een overdekte rondgang die een beschutte binnentuin definieert.

De woning wordt met het oog op de toekomst voorzien van een lift én verwarmd met een geothermische warmtepomp, die ook passieve koeling mogelijk maakt. Actieve zonwering werd vermeden: op de cruciale plaatsen zijn luifels voorzien. De inpandige buitenruimte op niveau +1 profiteert hier ook van.